In mijn blogs neem ik jullie mee in de wereld van daten, liefde en relaties.
De struggles waar ik soms tegen aan loop als single en die jullie misschien wel zullen herkennen. Ik deel mijn tips en adviezen en dingen die ik heb uitgeprobeerd en neem jullie mee in dagelijkse beslommeringen.
Sommige zaken zijn niet helemaal berust op waarheid maar zijn dan wel extra smeuïg…
Of ze zijn wel waarheid maar niet mijn waarheid.
Geloof dus niet alles wat je leest maar geniet er wel van!
Vragen, tips, ongevraagd adviezen? Ik hoor ze graag van jullie op info@bewegeluk.nu.
Voel jij je wel eens eenzaam?
In tijden van Corona is eenzaamheid een thema waar we eigenlijk niet omheen kunnen. We spreken veel over de eenzame ouderen omdat ze geen bezoek mogen ontvangen maar ook de jongeren die op dit moment hun vrienden en vriendinnen van school niet kunnen zien kunnen zich behoorlijk eenzaam voelen. Uit recent onderzoek is gebleken dat 4 op de 10 mensen in de leeftijd van 18 tot 34 jaar zich eenzaam voelt. Ik schrok van dit cijfer want in Nederland hebben we in deze leeftijdsklasse rond de 220.000 mensen. Dan heb je het dus over bijna 88.000 jongere die zich regelmatig eenzaam voelen.
Foto: Marlena Lisa
Hoe zit dat eigenlijk met de singles onder ons?
We horen in de media veel over dat het zwaar is voor de gezinnen. Want die zitten met pa, ma en 3 puber kids met zijn allen in één huis en zeker als dat een flatje 3 hoog is dan snap ik dat je soms de neiging krijgt om even heel hard te gaan gillen. We horen niet voor niks dat het cijfer van huiselijk geweld en de meldingen bij veilig thuis aanzienlijk hoger zijn geworden.
Maar uit ervaring kan ik vertellen helemaal alleen 24/7 in mijn huis maakt dat ik spontaan mijn scharrel maar weer ben gaan bezoeken. Laat mijn moeder het maar niet horen. Maar al die wandeldates was ik inmiddels ook wel een keer zat. Ik ken inmiddels elk park, bos en heidegebied in de weide omgeving. En gezien ik 35 ben en geen 65 lijkt mij dat geen goed teken.
Hoe doen die singles dat eigenlijk met de avondklok en het thuiswerken?
Ik denk dat zeker nu we een avondklok hebben en we nog maar één iemand per dag mogen zien dat er genoeg reden is om ook aandacht te hebben voor de mensen die alleen wonen.
Die mensen die alleen op staan, in hun kloffie naar beneden strompelen om hun computer aan te zetten om daar vervolgens 8 uur lang naar zoom gesprekken en team meetings te staren. Met een beetje geluk hebben ze nog net ergens een beetje make-up op hun hoofd gesmeerd of de heren onder ons hun haar gedaan. In hoeverre dat haar van die heren nog te doen is als je niet naar een kapper toe kunt gaan. En daarnaast geen vrouw hebt die je puntjes even bij kan knippen. Als single heb je een stille hoop dat je misschien nog ergens in een meeting een leuke vrouw of man tegenkomen. Zou een privé berichtje met een leuke oneliner dan toegestaan zijn?
Iets in het kader van: ‘He wat zit je haar kut.. koffie?’
Na 8 uur lang van meeting naar meeting schuiven deze mensen dan vervolgens hun computer van tafel en verplaatsen ze zich naar de keuken. Om de meest voortreffelijke maaltijd voor zichzelf te maken en weer aan diezelfde tafel waar ze nog tussen hun werkaantekeningen zitten die maaltijd naar binnen te schuiven.
Of ze ploffen op de bank neer met een bord eten op schoot en kijken maar weer eens naar een aflevering big brother en verlangen naar een huis waar ze mensen kunnen knuffelen. Zelfs al zijn het mensen waar je liever eigenlijk niet vrijwillig mee in een huis zou willen gaan zitten. Uitzonderingen daargelaten want met Michel willen we allemaal wel even knuffelen toch dames? Of even samen onder die douche..
Voordat ik afdwaal.. waar gingen we ook alweer heen met die verhaal?
Oh ja, eenzaamheid!
Eenzaamheid hoe ontstaat dat eigenlijk?
Eenzaamheid hangt samen met verschillende factoren. Het kan zijn dat er een gebrek is aan sociale vaardigheden zodat het lastig is om bijvoorbeeld vrienden te maken of vriendschappen te onderhouden. Het kan ook zijn dat je gezondheidsproblemen hebt waardoor je niet altijd zin hebt in mensen om je heen.
Toch heb ik in mijn coaching sessies ook wel eens mensen die een heel goed sociaal netwerk hebben en veel vrienden maar die zich toch eenzaam voelen.
Eenzaamheid is iets wat je over het algemeen niet ziet bij mensen. Het is iets wat intern bij iemand afspeelt. Iemand kan bijvoorbeeld nog zo’n gelikte instagram hebben waarvan je denkt nou zo’n leven zou ik ook wel willen terwijl deze persoon tegelijkertijd super eenzaam kan zijn.
Eenzaamheid kan ook ontstaan omdat je bijvoorbeeld niet de sociale rol hebt die je wel graag zou willen hebben. Denk bijvoorbeeld aan singles die al hun vrienden en vriendinnen ouders zien worden. Of op je werk omdat je het gevoel hebt niet gewaardeerd te worden terwijl je wel keihard aan het werken bent in je kloffie, 8 uur lang achter je computer in je woonkamer.
Ooit sprak ik iemand die zei ik ben pas gelukkig als ik een man en kinderen heb en een leuke baan. Als 1 van deze 3 dan ontbreekt kun je je misschien voorstellen dat het leven voor zo’n persoon direct ook heel zwaar wordt. Want wat als je misschien nooit kinderen kunt krijgen? Ben je dan ook nooit gelukkig?
Afgelopen week sprak ik een man die 37 jaar bij V&D had gewerkt door het faillissement kwam hij zonder baan te zitten. In één klap heb je dan geen rol meer als werknemer. Je hebt geen collega’s meer. Je voelt je niet meer nuttig. Alles valt in één klap weg. Hij vertelde mij dat hij dit als enorm zwaar heeft ervaren en het een hele tijd heel zwaar heeft gehad en zich heel eenzaam heeft gevoeld.
Wat kun je doen als je je eenzaam voelt?
Ik ga eerlijk zijn ik heb hier niet een pasklaar antwoord op omdat het voor iedereen heel anders kan zijn. Eenzaamheid kan heel diep geworteld zitten en dan is het niet opgelost met: ‘nou ga maar vrienden maken en leuke dingen doen en dan ben je niet meer eenzaam.’
Het begint altijd bij erkennen dat je je soms eenzaam voelt en vooral ook weten dat je hierin niet de enige bent want met jou nog 88.000 anderen.
Ga voor jezelf op zoek naar antwoorden waarom jij je eenzaam voelt.
Denk aan vragen als:
- Vind ik dat ik voldoende sociale contacten heb?
- Vind ik dat ik deze mensen voldoende zie?
- Wat haal ik uit deze sociale contacten?
- Zie ik de mensen die ook het liefste wil zien? Of zie ik vooral sociale contacten vanuit een plichtsbesef. Denk bijvoorbeeld aan familie. Je vindt dat je ze moet zien maar veel liever zou je met een vriendin afspreken. Hoe is de balans hierin?
- Wat vind ik van de verschillende rollen die ik heb.
- Hoe voel ik mij op mijn werk?
- Hoe voel ik mij thuis?
- Hoe voel ik mij op een feestje?
- In hoeverre vergelijk ik mijn leven met die van andere? En wat vind ik dan van mijn leven?
- En ga eens bij jezelf na wanneer jij jezelf niet eenzaam voelt. Op welke momenten is dit? Waar haal jij je geluk uit?
Als je antwoord op deze vragen kunt geven kun je misschien bedenken wat een eerste stap zou kunnen zijn om je minder eenzaam te voelen.
Eenzaamheid is een gevoel. Je bent niet eenzaam je ervaart dat je je eenzaam voelt. En gevoelens kun je heel goed zelf beïnvloeden. Een hele heftige emotie duurt namelijk niet langer dan 90 seconde want langer dan dat kan een mens een emotie niet aan. Wat er na die 90 seconde gebeurd is dat je eigenlijk is dat gevoel blijft hangen en op dat punt heb je ook weer de keuze. Blijf ik in het gevoel van eenzaamheid hangen of kies ik voor een andere weg.
Ik besef mij dat dit makkelijker gezegd is dan gedaan maar dit is te trainen door goed te kijken wat heb ik nodig als ik mij eenzaam voel en hoe zorg ik dat mijn geluksgevoel het op zo’n moment weer over neemt van mijn negatieve gevoel.
Een oefening voor thuis!
Ik geef je een kleine oefening mee die je heel goed thuis kunt doen. Je kunt deze gewoon in je huispak waar je vanochtend mee uit bed bent gestrompeld doen.
Ga eens staan en bedenk voor je even twee denkbeeldige paden. Eentje rechts en eentje links. Een pad staat voor het pad van eenzaamheid en een pad wat staat voor geluk. Wat heb je nodig om het pad van geluk in te slaan? Loop dit pad maar eens een paar keer. Het klinkt misschien een beetje gek zo op papier maar ga het maar eens doen en je zult zien dat op dit pad het antwoord voor je ligt om je eerste stap te zetten naar geluk.
En de eenzaamheid daarmee in elk geval voor dat moment te laten zijn voor wat het is.
Zodra je je weer eenzaam voelt herhaal je de oefening en train je jezelf. Zodat je straks niet meer het pad van de eenzaamheid kiest maar de keuze hebt om te gaan voor het pad van geluk.
Weet dat je niet de enige bent..
Ik hoop dat iedereen die zich wel eens eenzaam voelt weet dat hij of zij niet de enige is.
En dat je er wat aan kunt doen. Blijf niet in dit negatieve gevoel hangen want daar schiet je echt niks mee op. Wees aan de andere kant ook niet te streng voor jezelf. Je mag je soms best een poosje even minder goed voelen ook die moment mogen er zijn maar weet dat je altijd een andere weg in kunt slaan.
Ontdekt bij jezelf wanneer het gevoel van eenzaamheid het grootste is en wat je op die momenten het allerliefste zou willen doen. Dit hoeft echt niet altijd te zijn dat je met 300 mensen op een über leuk feestje moet staan. Je kunt ook als je alleen bent, je niet eenzaam voelen, dit is comfortabel worden met alleen zijn. Ik voel mij bijvoorbeeld dolgelukkig als ik lekker alleen in bad lig met een boek.
Als laatste kun je in elk geval altijd voorstellen om het haar van een van die leuke mannen in die meeting te knippen. Je weet maar nooit of er iets moois uit voort komt…
Voel jij je wel eens eenzaam? En hoe los jij dat op?