In mijn blogs neem ik jullie mee in de wereld van daten, liefde en relaties.
De struggles waar ik soms tegen aan loop als single en die jullie misschien wel zullen herkennen. Ik deel mijn tips en adviezen en dingen die ik heb uitgeprobeerd en neem jullie mee in dagelijkse beslommeringen.
Sommige zaken zijn niet helemaal berust op waarheid maar zijn dan wel extra smeuïg…
Of ze zijn wel waarheid maar niet mijn waarheid.
Geloof dus niet alles wat je leest maar geniet er wel van!
Vragen, tips, ongevraagd adviezen? Ik hoor ze graag van jullie op info@bewegeluk.nu.
De dansvloer. Een plek waar ik uren, maanden, jaren heb doorgebracht en waar ik nog uren, maanden en jaren zal doorbrengen. De plek waar ik mij veilig voel, waar ik los kan laten, waar ik heel veel nieuwe mensen heb leren kennen, mensen van wie ik nog steeds hou, mensen die langere tijd in mijn leven zijn geweest en mensen die er kortdurend en oppervlakkig waren en die weer zijn vertrokken. Mensen die mij kennen weten dat ik nu voornamelijk Salsa en Kizomba dans maar voordat ik daar verliefd op werd ging ik ook wel nachtjes door op een goede housebeat of zelfs nog wel wat harder.
Charly Lownoise & Mental Theo met hun rainbow in the sky waren er niks bij!
Bij alle verschillende stijlen die ik heb gedanst heb ik ook alle emoties gevoeld die er zijn. Van hele blije dansjes waar ik de wereld aan kon tot dansjes waar ik kippenvel op mijn armen had staan omdat ze mij ontroerde. Dansjes waar ik boos was. Boos omdat het niet ging zoals ik graag zou willen. Op een goede dansavond kon ik een week teren van een slechte dansavond moest ik een dag bijkomen.
Voor mij gebeuren er op de dansvloer zo ontzettend veel zaken die ik terug kan koppelen naar het ‘echte’ leven en hoe ik dingen op andere vlakken aanpak.
Misschien is dat ook wel de reden dat ik bewegingscoach ben geworden. Het is niet voor niks dat ik denk dat beweging je altijd zoveel meer verteld dan wat je met je hoofd kunt bedenken.
Op de dansvloer kom je alle facetten tegen en als je daar naar gaat luisteren dan weet je op een gegeven moment je kwaliteiten en ga je ontdekken waar je goed in bent. Daarnaast kun je er ook vinden waar je misschien nog stappen hebt te zetten. Letterlijk en figuurlijk!
Ken je dat dat wanneer je op de dansvloer staat en dat je opeens enorm twijfelt aan van alles en nog wat? Het maakt niet uit welke stijl je aan het dansen bent of het nou Salsa is, Hardcore of lekker een polonaise op een goede Nederlandstalig hit.
In hoeverre er goede Nederlandstalige hits bestaan..
Je gedachten laten je in het dansen niet met rust. (En stel dat je helemaal niet danst er misschien zelfs wel een hekel aan hebt dan herken je deze gedachten misschien als nog wel.)
- Wat sta ik nou te doen?
- Hoe ziet dit eruit?
- Maakte ik echt deze rare beweging?
- Zag iemand dat?
- Waarom heb ik deze outfit aangetrokken? Dit is zo onhandig. Ik kan hier totaal niet in bewegen. Dat rokje kruipt de hele tijd omhoog.
- Ik zie er super saai uit vandaag en de rest heeft allemaal een geweldige outfit aan.
- Stink ik niet? Heb ik mijn luchtje wel op gedaan?
- Bedoelde hij/zij dit wel? Is dit wel het goede stapje.
- Shit, ik volg het helemaal niet.
- Ontspan, ontspan, ontspan..
Om vervolgens gestresst rond te dansen en vooral bezig te zijn met je angsten.
Want al deze gedachten zijn eigenlijk onderliggende angsten.
We zien angsten vaak als iets negatiefs. We willen liever niet bang zijn. Toch hebben we ons angst brein niet voor niks. Dit brein geeft ons namelijk een signaal en brengt ons op de hoogte als iets onveilig voor ons is. Je wilt namelijk ook niet zonder angst je leven leiden want je wilt jezelf wel in veiligheid blijven brengen.
Bij hele heftige angst herken je vast wel dat je gaat trillen, je voelt het aan je hartslag die versneld of het welbekende onderbuik gevoel.
Vervolgens is de vraag. Is deze angst reëel? Ja het is onveilig, dan is mijn advies vluchten. Ren zo hard mogelijk, verstop je, doe ‘iets’ in elk geval en breng jezelf in veiligheid.
Heel vaak zul je alleen zien dat deze angst niet reëel is. In elk geval niet reëel genoeg om direct te vluchten.
Voorop gesteld dat het dus veilig moet zijn en zeker als we naar relaties kijken. Je partner moet ten allen tijde veilig voor je zijn.
Er zijn dus altijd uitzonderingen waar onderstaande niet voor geldt.
Als je dat goed in je oren hebt geknoopt en je partner dus in elk geval veilig voor je is. Dan wordt het interessant.
Want dan is je angst brein vaak niet zo helpend meer maar juist een mechanisme die we gebruiken om al die overtuigingen die we hebben te laten kloppen.
Stel nou dat je op de die dansvloer een enorm leuke date tegen het lijf bent gelopen. Uiteraard mag je die date ook ergens in de supermarkt tegen zijn gekomen of op tinder of waar je die date dan ook vandaan haalt dat maakt allemaal geen verschil. Je gaat een aantal keer op date. Je date is lief voor je, jullie doen leuke dingen samen. Geen vuiltje aan de lucht. En dan van het een op het andere moment ‘voel’ je het opeens niet meer. Of sterker nog je voelt dat dit het niet is. Je wordt onrustig. Je ziet ineens allemaal dingen die je niet leuk vind aan de ander. Voor je het weet ligt er een hele waslijst wat er allemaal niet goed is en wordt de date aan de kant gezet. Je zet er een punt achter. Opgeruimd staat netjes en we beginnen weer van voor af aan.
Onze vrienden begrijpen er helemaal niks van. Dit was toch de perfecte date? Jij kunt het niet uitleggen.. behalve dan dat het gevoel niet goed was.
Geloof mij ik weet dit als geen ander. Ik heb menig man op deze manier aan de kant gezet.
Zou het werken om met terugwerkende kracht hier nog sorry voor te zeggen?
Ik probeer het maar gewoon. Sorry mannen voor het feit dat ik eigenlijk mijn eigen angsten niet onder ogen wilde zien.
Want nu ik jaren later veel meer weet over hoe dit allemaal werkt durf ik ook wel toe te geven dat ik gewoon bang was. Bang voor zoveel verschillende dingen maar uiteindelijk denk ik vooral bang om uiteindelijk verlaten te worden. Ik gooide het op misschien wel bindingsangst maar daar lag eigenlijk achter dat ik niet verlaten wilde worden.
Deze angsten gaan heel diep, heel ver en vaak heel onbewust. We zijn ons vaak helemaal niet bewust dat angst een rol speelt in de keuzes die we maken. Gelukkig maar dat we ons daar niet de hele dag bewust van zijn want dan werd ons leven heel zwaar maar in het kader van het aangaan van een serieuze relatie wel goed om hier af en toe wel bij stil te staan.
Zeg ik deze partner nu gedag omdat mijn gevoel niet goed is? Of zeg ik deze partner gedag omdat ik eigenlijk bang ben om de serieuze kant op te gaan met deze partner? Want is dit wel de ware?
Nou ik ben er inmiddels achter. Het is geen hogere wiskunde. Je zult nooit weten of iemand de ware is. Nu niet, en als je over 20 jaar samen bent nog steeds niet.
Wat je wel kunt weten is of je handelt vanuit liefde of vanuit angst.
Dus ik raad iedereen die in paniek is over het feit dat dit misschien de ware niet is eens te kijken naar wat deze partner je wel biedt en echt puur alleen hier naar te kijken. Kijk niet naar alles wat hij niet heeft.. want eerlijk, er is altijd iets te vinden wat iemand niet heeft en hoe meer je daar op focust hoe meer je tegen komt wat hij of zij niet heeft.
Met angst vanuit mijn brein gooi ik nu deze blog de wereld in. Ik durf het aan.
Durf jij het ook aan om je angsten onder ogen te zien?